Kleine meisjes worden groot

Gisteren bracht ik Ella voor de eerste keer naar Mickey, het kinderdagverblijf. Ze hadden gebeld om twee wenafspraken te maken en vrijdag was het dan zover...

De eerste keer naar het kinderdagverblijf Mickey.
Gelukkig niet helemaal nieuw voor Anneloes, want het is naast de Roncallischool.
Ella komt in de huismuizengroep bij Janet, Marielle en Cindy.

We hebben eerst een gesprekje en een rondleiding gehad.
Er is een babygroep (0 tot 1,5 jaar) en een peutergroep (1,5 tot 4jaar).
Daarnaast hebben ze 3 vertikale groepen met kinderen van 0 tot 4 jaar.
De huismuizen zitten in een vertikale groep.
Op de groep waren de kinderen (meeste jongetjes) aan het spelen.
We werden al verwacht en Ella werd uitvoerig bekeken en geaaid.
Toen heb ik Ella nog even gevoed, in de snoezelkamer, omdat ze ook nog eens regeldagen heeft.
En dan komt het afscheid...
En dat viel reuze mee. Anneloes weet natuurlijk al van haar werk dat je gewoon weg moet gaan ookal huilt je kind. Ella maakte het wel gemakkelijk, want ze lachte lief naar de leidster. En wilde best door haar vastgehouden worden. Ze vond het allemaal wel best. Na een voeding is ze meestal een tijdje wakker en kijkt ze lekker rond.
Er was natuurlijk een heleboel te zien en te horen. Ze gingen voor het raam staan om naar mama te zwaaien. 
En die ging gewoon, alsof het niets was, weg.



Maar niet te ver... even naar school. Met de collega's gekletst en geluncht.
Even op de fiets luiers gehaald en toen was het al weer 13.45 uur en kon Ella weer opgehaald worden.
En wat fijn voor een moeder als je dan binnen komt en je baby slaapt heerlijk in de kinderwagen.
Blijkbaar hebben ze goed voor haar gezorgd... ja logisch!!
Het is hun werk en ze kunnen natuurlijk goed voor baby's zorgen, daarom hoef je je ook helemaal geen zorgen te maken. Ze vonden dat je aan Ella goed kon zien dat het een meisje is. Je kunt trouwens ook goed aan haar zien wat er met haar is. Ze heeft een duidelijk mimiek. Dat maakt het allemaal wat makkelijker voor de leidsters en dus ook voor mama.

Maaaaaarrrrrrr...... toen Ella Anneloes hoorde praten werd ze wakker en moest ze huilen. Jammergenoeg konden we niet meteen naar huis, omdat mama net thee ging drinken met Marielle en Janet. Dat was niet zo slim, want het huilen hield maar niet op. Ze zullen wel gedacht hebben: 'ga toch naar huis, mens', maar ze zeiden:"als je zo naar huis wandelt, valt ze wel in slaap". 

Goede moeder als Anneloes is, dronk ze de hete thee snel op en gingen ze snel naar huis.
Maar het kleine madammeke heeft regeldagen en spanningen voor de volgende ontwikkelingssprong. 
Dus sliep ze helemaal niet in de wagen, want ze had alweer honger.

De volgende speeltijd op de huismuizengroep is donderdag middag 20 december.
Ella zal daar wel naar uit kijken en mama zal dan ook een flesje lekkere melk meegeven.
En wat ook nog boffen is, is dat Ella's grote vriendin Floran ook op donderdag naar Mickey gaat en ook nog in dezelfde groep komt. Nou dat is natuurlijk hartstikke gezellig. Dan mogen ze vast weer samen in de box.